ataturk'ten önce milli mucadelenin baslamasının ilk yıllarında yazıldıgı icin olabilir, ama daha onemlisi bu marşın birlik olmaya cagıran bir mars olmasındandır. ataturk kelimesi ile sozlugu ikiye bolmeyi basaranlara selam olsun.
istiklal marsında türk, islam, müslüman, allah kelimeleri de gecmez ancak bu saydıgım kelimelere kuvvetli vurgular vardır. bunun nedeni ne olabilir. tabiki terimler, kelimeler bir seyi acıklamak, ne oldugunu etraflıca insanın zihnine aktarmak, orda bir fotograf olusturmak icin kullanılır. özellikle söz konusu bir şiir ise.
ancak kelimelerin cok onemli bir dez avantajı vardır. zaman değiştikce kelimelerin insan zihnine aktardıgı fotograf değişmektedir. ornek vermek gerekirse türk kelimesi eserin yazıldıgı donemde insanın kafasında anadoluda yasayan muslumanları tarif ederken, bugun bir ırkı tarif ettiğini dusunen insan coktur. müslüman kelimesi bir teror kavramı olarak ele alındıgı durumlar vakidir, en azından ulkemizde bile filmlerde, musluman; cember sakkallı dolandırıcı tiplemesiyle resmedilmiştir. özetle efendim sair jargonlar, terimler, kelimelerin direkt olarak bir anlam ifade etmesindense o kelimelerin vurguladıgı seyleri yazmıstır, kelimelerin içini dolduran özü direk olarak vermiştir. bunu yaparken de kimsenin ustunde tartışma yapmayacagı kelimeleri secmistir.
ornegin allah yerine hakk kelimesi tercih edilmiştir. evet daha hos durmustur ayrı konu ancak dönem millilesme donemidir. bu donemde isimlerde bile bir değişim yasanmaktadır. daha milli oldugu dusunulerek olmalı abdullah yerine abdulhak ismini duymaya basladıgımız yıllar bu yıllardır. (abdulhak hamit, abdulhak sinasi bunları hatırladık hep birlikte)
islam denmemektedir ancak "bu ezanlar ki sahadetleri dinin temeli, ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli." ilk mısrada islamın tanımı ikinci mısrada türkiye'nin dininin islam oldugu vurgusunu barındırmaktadır. (nitekim ilk anayasalarımızda su madde bulunurdu. "turkiye cumhuriyetinin dini din-i islamdır.")
bu sebeplerden dolayı istiklal marsı hayal ettiğimiz t.c. anayasası gibidir. kimse içerisinde kendini dıslanmıs hissetmez herkesin marsıdır.
