Alanlarda büyük bir coşku ile kutlanan gündür ki; 2010 1 mayıs'ına göre kapitalizmin giderek vahşileştiğini hesaba katarsak kitlelerin öfkesinin daha fazla artışına da anlam verebiliriz. Bu arada 'taksim'e gidek' çağrılarının sol gruplar tarafından ısrarla tekrarlamasına rağmen, bu kez ankara'yı kitlelerin boş bırakması iyi gidişata bir örnek oluşturmuştur (partilerin değil kitlelerin iyi gidişi!)
Bu arada seçim şarkıları ile oraya tekabül edenler vardı (bkz: (tkp, chp)) , kendilerini aratmayıp da devrimci maceracılıklarını her zamanki gibi sergileynler, ailenin de her daim ekran karşısından küfretmesine neden olanlar vardı (bkz: (halk cephesi)) Bunun yanında en komiği de birbirlerini yerken (bkz: has parti)'nin alanda olmasından pek de rahatsız olmayanlar vardı.
mühim olan büyükşehirlerin de meydanlarını boş bırakmamaktır. özellikle, ankaradaki devrimcilerin gidip de ciddi bir fetiş haline getrdikleri taksim' e çıkma uğruna ankara' daki kitleye feda etmemeleri gerekir. (bunun anlamı taksim' in tarihi duruşunu ve küçük/ yakın şehirlerden kitlenin oraya götürülebileceği gerçekliğini reddetmez )
bir kaç karadeniz ilinde 1 mayıs öncesi istiklal marşı okutulmaya çalışılmıştır. özellikle de hak- iş gibi ihanetçi, akp' nin temsilini yürüten sendikalar mehter marşı ile alana girmiş gereken cevap verilememiştir.
