başka hiç bir çocukta olmayan şımarıklıktır. kişi kendini dünyanın en zengin insanı sanır o dönemlerde. pencereden laf atılır, cd doldurtulur, serviste bir şeyler yemek kalite gösterirdi.
ben de onlardan biriydim. ilk 4-5 yılımı elitist yaşadım, laf attım. 6. sınıfta benden ufak fakat benden hayli iri bir çocuğun annesine aldığı güle yanlışlıkla oturdum ve boğazımı sıktı hayvan evladı. o günden sonra biraz uslandım.
fakat 7 ya da 8. sınıfta hiç unutmam, serviste bir şeyler yiyenleri (cips, meyve suyu, çikolata vs.) protesto amaçlı gidip hamburger aldım kantinden ve serviste yedim. herkesin bana bakışını unutmuyorum. kesin görgüsüz tarzı bakışlardı fakat istediğimi almıştım sözlük..
