düşünmüyorum artık. düşündüğümü düşünmemeye çalıştığımı fark ettiğim ana kadar düşünmüyorum. düşündükçe bir kadın var oluyor (ben tanrı değilim, hiçbir şey değilim) kadın yanında bir adamı getiriyor. düşünmüyorum. birileri gülüyor ( esrar, morfin, metanfetamin) ben de gülüyorum sonra, zehirli bir keneyi beynimden kovuşturmak için sigaramın yanan ucunu yaklaştırıyorum ona, defolup gidiyor, beni öldüremeden ( kene yok, kadın var ve bir adam) kitap okudum günlük bugün! oğuz atay okudum, tutundum, tutunamadım bir öldüm bir dirildim, film izledim günlük! güldüm kendi kendime! plan yaptım günlük! yarın ve yarınlarca düşünmemek üzerine. uyandım sonra günlük, kahve içtim, güldüm, oyaladım kendimi, hobi bahçeme girdim... dur günlük dur! günler de karıştı.
işin özü şu sıralar (3 yıldır) düşünmemeliyim günlük. bana kalan tek vakitte yaptığım şey sadece içmek. kızma bu gece başını şişirdiysem...
