gençleri etkileyen bir sürü dış etken olduğunun kanıtıdır.
bu etkenler:
bilgisayar oyunları, televizyon, diziler, futbol* vb.
fakat gençlerin, çocukların kendilerini geliştirmemelerindeki en büyük suç kendilerinde değil, eğitim sistemi ve biraz da olsa ailelerdeki bilinçsizliktir.
eğitim sistemimizde, öğrencinin yeteneğini keşfetme, keşfettikten sonra ona göre tercih yapmasını sağlama gibi pek bir durum söz konusu değildir. öğrencinin tek sorumluluğu dersleri ve ödevleridir mantığıyla bu malesef böyledir. aileler ise bir çocuk gitar istese, resim kursuna gitmek istese vb. ilk önce derslerinin iyi olmasını isterler ya da öğrenci zaten bir kursa gidiyorsa, dersleri kötüye gidince onu o kurstan alırlar.
bu durumda öğrenci bir yeteneğini keşfetse bile bu yaş muhtemelen üniversitede başka bir branş okurken ya da lise sonda dersanede çürürken olacaktır ki bu artık çok geçtir. hayatı boyunca sevmediği işleri yapacaktır. çok yazıktır.
