tavsiye üzerine izlenen film. aşk tesadüfleri sever üzerine muhabbet edilirken "sana bi film alalım da gör tesadüfü, aşkı" diyerek elime tutuşturuverdi dvd'yi. "eve git, hemen izle, akşama sınav yapıcam" dedi.
2 gün izlemedim. 3. günde izleyebildim çok şükür.
ilk izlenimim tabi ki beklendiği üzere, "çok klişe" oldu. filmin yönetmeni babel'in de yönetmeni ve dolayısıyla yine kesişen hayatlar ve kesişene kadar sıkılan izleyiciler mevcut.
fakat tavsiye eden zat'ın özellikle bu filmi tavsiye ediyor oluşu ancak bana bir şeyler anlatmak istiyor olmasından kaynaklanmalıydı.
oturdum düşündüm.
filmde bir mesaj kaygısı olmalıydı. şimdi hatırlayamadığım bir şarkıda geçen "oysa yitirdiklerimiz belki de görmeyi bilemediğimiz" cümlesiyle örtüşen bi mesajı vardı: "çünkü biz aynı zamanda kaybettiğimiz şeyleriz!"
sadece bu mesaja istinaden filme odaklanarak geçip giden bir 2 buçuk saatim var. olsun. en azından 2001 yılına ait uluslararası festivallerde 51 ödül kazanmış olan klasik olmaya aday bir film izlemiş oldum.
not: yalnız o son olmamış. yani en azından 2 buçuk saat yerinden kalkmadan izleyen ben, bu sonu haketmemiştim.
