niyetini bilet alırken belli eden kemalist kızdır.
selamun aleyküm...
komünist sevgilimin halk otobüsünde beni öpmeye çalışmasının ardından kendisinden ayrıldım ve bir daha komünist bir kızla beraber olmamak için yemin ettim.
geçenlerde parkta bir bankta oturuyorum ve gazetemi okuyorum. zaman gazetesiyle açık havada zamanın nasıl geçtiğini anlamazsınız! yanıma biri oturdu parkta o kadar boş oturacak yer varken benim yanımda oturdu. eteğinin kısa olması beni baya bir rahatsız etti lakin kamu yeriydi ve yapacak bir şey yoktu. yanından kalkmak için ayağa kalktım tam o sırada "işte siz hep böylesiniz" dedi.
+bana mı dediniz anlayamadım?
-evet sana tabi ki yobazsınız.
+sebebini sorabilir miyim?
-yanına fıstık gibi hatun oturuyor sen kaçıyorsun.
+prensip olarak fıstık gibi hatunların yanına oturmuyorum.
-peki niye zaman okuyorsun.
+tarafsız ve dürüst ondan. gitmem gerekli, iyi günler.
-!!
arkama bakmadan uzaklaştım oradan. kendimi günahkar gibi hissetmiştim. sevgilimden yeni ayrılmıştım haftasında bir minili yanıma oturmuştu hem de kemalist olduğunu düşünüyordum.
ertesi gün gazetemi okurken yine yanımda aynı sesi işittim. bu sefer dar bir beyaz kot giymişti. giyinmeyi o kadar iyi biliyordu ki onun ilk önce kıyafetlerine dikkat edersiniz.
- bugün nasılsın?
+neden yanıma geliyorsun hergün?
-sence?
+aramızda hiçbir ortak nokta göremiyorum bu yüzden bir sebep bulamıyorum.
-kemalist olmak istemiyorum artık.
çok şaşırmıştım. gerçekten doğru yolu mu bulmak istiyordu? onu dinlemeye karar verdim.
+nedir böyle düşünmeni sağlayan?
-kemalist kızların davranışlarını kendime yakıştıramıyorum, kişiliğim ve ideolojim gereği giyim tarzım, konuşmam böyle fakat artıkböyle olsun istemiyıorum.
+benden ne istiyorsun?
-bir adım...
geçen günlerin ardından artık bir kemalist sevgilim vardı bu ideolojiden ne kadar uzaklaşmak istediyse de daha tam olarak başaramamıştı çünkü taa çocukluğundan bu yana uzanan bu sır perdelerini nasıl kaldırabilirdi ki bir anda ortadan?
geçen günlerin ardından gün içinde sosyal olarak takılırken ben yeni sevgilimi akşamları camilere, diğer vakitler türbelere götürmeye başlamıştım. yavaştan kuran okumayı da öğreniyor ve namazlarını da ihmal etmemeye çalışıyordu.
-aşkım sinemaya gidelim mi?
+hangi filme gitcez?
-kaybedenler kulübü.
+biraz ucube bir film değil mi?
-hadi aşkım nolur?
+ iki bilet alabilir miyiz 14:45 kaybedenler kulübü.
---yerleriniz burası iyi mi? (ortalardan iki yer gösterir)
+iyidir orası olsun lütfen.
-olmaz orası güzel değil yaaa! şurayı alabilir miyiz? (en arka köşe)
---peki efendim.
+niye arkadan aldın oradan güzel olmaz ki.
-filmi izlemicez ki aşkım.
+nasıl yani?
-aşkım oynaşalım biraz nolcak, gençliğim gidiyor elden.
+sana iyi seyirler.
aynen böyle dostlarım sana iyi seyirler dedim ve uzaklaştım oradan bir daha da aramadım kemalist sevgilimi. bir an değişebileceğini düşündüm, belki dedim ama sonuç yine kemalist yani yine hüsran. şu an yine yemin ediyorum. kemalist veya komünist bir sevgili mi? asla!
