" çaya kaç şeker alırsın?
Yalnızlığa dayanırım da, birbaşınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka baka.
Bir dost göz arayışıyla.
Saat tıkırtısıyla...
Korkmam, geçinip gideriz biz mutluluğuyla,
Ama; "Günün aydın, akşamın iyi olsun" diyen biri olmalı,
Bir telefon sesi çalmalı, arasıra da olsa kulağımda.
Yoksa; zor degil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta karıştırıp,
Bir başına yudumlamak doyasıya,
Ama: "Çaya kaç şeker alırsın?"
diye soran bir ses olmalı ya ara sıra..."
