izmir özgürlüktür, hayatin damarlarinizda hizla aktigini hissetmektir. kordonda bir gün batimini cimlerin üzerine oturup dalga sesi esliginde izlemektir.
ilk bi kac ay ne yapacagim burda deyip hüzünlenmek, ardindan vazgecememektir! gözyaslariyla veda etmektir.
göcmen mahallesinde kirada gecirilen 6 yil, bu insanlarin ne kadar candan, sevgi dolu oldugunu görmektir. dügünlerindeki müzikleriyle balkanlara uzanmaktir. göz yaslariyla vedalaridir, ardinizdan bir tas su dökmeleridir siz ayrilirken.
izmir kumrudur, boyozdur, cigdemdir. o denli sicak, citir citirdir.
Izmir genctir, genc kalmaktir her daim. 15dk.lik bir vapur yolculugunda hayattan soyutlamaktir kendini.
Izmir marti cigligidir. Anadolunun iclerine gidildikce özlenen! Biraz mavi, biraz yosun kokusudur.
Teleferikle tepeye, mis gibi bir manzaraya ulasmak, inciralti'nda denizin durgun yüzeyine hayran olmak, kemeralti'nda sokaklarda kaybolmak, gümrük'te demli cay icmek, kordon'da cimlerin üzerine dökülmüs insan kalabaligina sasirmamak, karsiyaka'da carsida dolanmak, bornova'da daracik masalara sigismaktir ögrenci usulü, ykm ya da sevgi pastenesi'nin önünde bulusmaktir en az bir kez.
yedi yil icime cektigimdir, ikinci ve belki asil memleketimdir, unutamadigimdir, özlenendir..
