bazı tiplerde kavramlar o kadar karışmıştır ki; her kavramı her istedikleri yerde ve her şekilde kullanma özgürlükleri olduğunu zannederler. cahilliktir.
sözkonusu peygamberlik meselesini aklı selim inançlı şahsiyetler lagaluga aracı yapmadıkları gibi anlam kaymasına da uğratmazlar.
her ne hikmetse bazı çevreler her kavramı ağızlarına sakız etmede sınır tanımazlar, saçmalamanın verdiği sahte özgürlük hissi bunları sarhoş ettiğinden olacak; ne, nereden girdikleri belli olur, ne de nereden çıkacakları (hiç) belli olur.
bu tür yakıştırmala aslında kişilerin(!) zihni alt yapılarını okumamızda yardımcı olur.
(bkz:kişi kendinden bilir işi
)
