başlığı görünce gidip anneme güzelce sarılıp öpesim geldi tuhaf oldum nedense. ilkokul birinci sınıftayken her gün aldığım beslenme paramı ( şimdikinin 50 kuruşu falan herhalde bilmiyorum ) evde unuttum diye henüz bebek olan kardeşimi evde tek başına bırakıp arkamdan koştuğunu ama beni göremeyince eve geri döndüğünü hatırladım.
anne eğer ev hanımı ise; o bozuk paraların ayrı bir önemi vardır ana yüreğinde. hele küçük çocuğuna gönlünden kopan kadar işte ne kadarsa o; yavrusunun küçük avcuna sıkıştırır ya. okula giderken ya da kendisine bir şey alsın diye. anne işte.
