Empati yapıp düşününce çaresizliğin bir sonucudur. Kendimizi o kadının yerine koyalım bakalım, o zaman da atıp tutmak kolay olacak mı? Ağzımı burnumu dağıtsınlar benim, ben de paşa paşa evimde oturup, terk etmeyeceğim evi. imkansız yani. Zaten terk etmeyen kadınlar, terk edemediğinden bu işkenceleri sineye çekmektedirler. Gidecek yeri yoktur, parası yoktur kısaca muhtaçtır o hunhar adama maalesef! Böyle adamlar olduğu sürece neredeyse erkek olduğumdan utanacağım!
