'Hoca senin bir ayda kazandığın parayı ben bilmem kaç dönüm tarladan kazanıyorum, okuyup ne olacak bu çocuk?' diye atıp tutan veliyi,
Milli eğitim prosedörü, fuzuli kağıt işleri altında ezilip yine de eğitim öğretime devam etmeye çalışmayı,
Okuldan çıkıp 'oh bugün işim bitti' diyebilmek yerine eve bir ton yazılı kağıdı, performans ödevi ile gidip evde çalışmaya devam etmek zorunda kalmayı,
Sözleşmeli öğretmen olarak senelerce eşinden,çocuğundan ayrı bir başka ilde bambaşka bir hayat sürdürmek zorunda kalmayı,
Doğunun bir çok ilinde, ilçesinde, köyünde eğitimin e'sini almak istemeyen öğrencilere zorla eğitim vermeye çalışmayı, buna ilave binbir zorlukla mücadele etmeyi,
Herşeye rağmen;
En kızgın anında bir öğrencinin gelip sana sıcacık gülümsemesiyle 'öğretmenimmmm' diyerek içini ısıtmasını,
Eğittiğin öğrencinin günün birinde çok iyi yerlere gelmiş bir birey ve hatta meslektaşın olmasını,
50 kişilik sınıfta seni can kulağıyla dinleyen, öğütlerinden faydalanmaya çalışan öğrencilerin yaşattığı hazzı,
Ve yıllar sonra karşına çıkan kocaman adam olmuş öğrencilerin sana yardımcı olmak için kendini parçalamasının yaşattığı mutluluğu,
