seni tanımak gurur verici dediğim yegane insanlardan olan nicholson kardeşim. sana şu güzel şiirimi armağan etmek istiyorum diyerek gözlerinden öpüyorum. çok iyi yazıyorsun, bileğine kuvvet dostum.
bazen ufuklardayız neyleyelim ufuklar bize göre değilse
denizlere gider bazen hayalimiz ancak dalgalar girer araya her zaman
sanki bir yaz akşamı hissiyle inip kumsalın güzelliğinde lale devri çocuğu olaydık dercesine işerdik biz denize ne yaparsın hayat böyle işte
insan kaybediyor bazen kendini bahar gelince yaşanan sendromlar gibi neşeli günlere merhaba dercesine elveda diyerek mutsuz günlere lakin mutlu olmak paha biçilemez en güzeli bunu fark edebilmek rahat bir gün için, bugün yeni bir gün dostum...
