"böyle bir şey yoktur" tarzı yorumları anlarım da "suçu kendimizde aramamızı" öğütleyen öğretmen emeklisi kılıklı yazarları anlayamam. rekabet ortamında biz kendimizi niye başkasına sevdirmek zorundaymışız ki. eğer bunu yapan varsa (ki var) bu onun şerefsizliğidir. kimse bizi sevmesin, herkes bize aslanlar gibi oynasın, ama rakiplerimize de aynı oyunu oynasınlar.
