çöplüktür, kimse de deşmesindir, deşen olursa köpektir. vay anasını sayın seyirciler mantığa bakar mısınız? ben geçmişimde istediğim her haltı yapayım, gideyim suçsuz bi ihtiyarı sırf parası olduğu için bıçaklayayım ya da ne bileyim başı açık olduğu için tecavüzü hak eden kadın kılığına bürünmüş bir iblise hak ettiğini sunayım, ardından gün gelsin bir sabah "olmuş" biçimde uyanayım, nirvanaya ulaşayım geçmişimden sıyrılmış vaziyette. e hal böyleyken olmam gereken yerde, hapishanenin parmaklıklarına yanaşıp gardiyana seslendikten sonra kulağına eğilip:
- benim geçmişim çöplüktür ve çöplüklerle de köpekler ilgilenir, anladın mı pislik? , diyerekten üstatlığımı ilan edeyim falan. nasıl senaryo ama?
