"nerde o eski bayramların" ardından "nerde o eski öğrenci evleri" tadında yeni repliklere gebe yapılar..
bi kaç sene öncesine kadar; mülteci kampı izlenimi veren genel yapılarıyla;birlikten eğlence doğar mantığıyla geyik mevzusunun sömürüldüğü,kişi sayısının fazla olduğu durumlarda temizlik-yemek gibi işlerden kaçmak için türlü cambazlıkların yapıldığı,yiyecek yemek yatacak yer bulmak için hızlı davranmanın şart olduğu,sabahın ilk ışıklarını görmeden uyumanın haram sayıldığı,alt üst komşuların büyük olasılıkla bela okuduğu,her gencin yaşamadan ölmesi durumunda gözünün açık kalma ihtimali kuvvetle muhtemel evlerdi bunlar..
ama artık "teknolojinin yozlaştırdıkları" başlığı altında inceleme riskiyle karşı karşıya.. her eve değil her odaya bi bilgisayar kampanyası dahilinde evin bilumum köşeleri yerine sandalye başında geçirilen saatler o kadar abartılır ki eve gelen insan yüzünüz görmek için bilgisayar ekranın yansımasına bakar...hatta bırakın eve gelen insanları ev arkadaşınızla bile msnden konuşmaya başlayarak iletişim kelimesine yeni bir boyut kazandırırısınız. ama bu boyut zamanla o kadar acı bi hal alır ki kikirdek arkadaş gülüşmelerinin yerini alan klavye sesleri beyninizde yankılanır. lanet edersiniz..
durduğum yerden bakınca çok değil bi kaç sene sonra yapılacak tanımın "kuru, bayat, sıkıcı," kelimelerini içermesi dahilinde, bu güzelliğin sonlarına yetişmiş bizlerde acı bir gülümsemeye yol açacağını görüyorum..inşallah yanılıyorum....
