lise son sınıfdaykene bi arkadaşım vardı. çocuk bi hatuna tutulmuş ki, türlü maymunluklar yapmakta, her hafta bizim mutfak masraflarına mukabil tutarlarda hediyelerle kıza jestler yapmaya çalışmaktadır.
ulan kız hiç bi hediyeyi reddetmiyor, bu bizim kamile de iş vermiyor hala. kızda kız ama bütün bölüm kızın peşindeydik sırasıyla. miadı dolan vazgeçti, lakin bizim andaval bi türlü caymıyor.
artık acıdım bu kamile, dedim olum manyakmısın lan bu hediyeleri bana alsan ben bile verirdim sana. bu kız seni kekliyor, falan filan. neyse bu kamili ikna ettik bu seferde tutturdu hacı bu oruspudan nasıl intikam alırım ben diye.
tabi hemen bir organizasyon, son bir hediye dedim. çok sağlam bi hediye paketini okulun kafeteryasında hava yapmakla meşkul kevaşeye ulaştırdık, soteden olcakları izliyoruz.
abi kız bir açar paketi bir de ne görsün, bir hıyar ama öyle böyle değil. tam 930 gramdı. oruspunun yanında takılıp içten içe hasetinden çatlayan kız öyle bi sarıldı ki hıyara, dersin dünya kupasını kazandı. en azından o coşkuyla bize öyle geldi. ama hıyarların peygamberiydi.
