iki çeşittir aslında. Babanın ölü olması durumunda babasız kalmak ve baba yaşarken babasız kalmak. Her ikisi de zordur elbet. ama yaşayan bir babayla babasız kalmak daha acıdır. insana ömrü boyunca kimsenin gideremeyeceği bir eksiklik verir. Bir babanın olduğunu bilmek, yaşadığını, nefes aldığını bilmek ve onun seni sevmediğini bilmek. işte kaldırılamayacak nokta bu. Bu durumda ister istemez insanın aklından "keşke ölü olsaydı da, ben onun evladı olsaydım" diye geçip gider.
