hayatımdaki hiç kimse sen değil. hiç kimseyle paylaşmak istemiyorum hayatımı, hepsi kırıyor, acıtıyor, yıpratıyor.. oysa biz seninle sadece gülecektik hayata. her anı ölmek üzereymiş gibi son anlarında sarılırcasına hayata, dopdolu yaşayacaktık, deli dolu. ben hep ben olacaktım, biz olacaktım. başkalarının mantığından uzak, başkalarının doğrusundan gerçeğinden uzak, kendi gerçekliğimize kendi gerçekleşen rüyalarımıza uyanacaktık. ama bulamadık hiç birbirimizi.. ben bu yazıyı sana yazdım ama sen kimsin onu bile öğrenemedim.
edirittit: eksileyen arkadaş, sana yazmamıştım zaten ne üstüne alındın anlamadım şimdi.
