sözlerime öncelikle geçmiş olsun diyerek başlıyorum sevgili yavrum.eğer bu yazdığımı okuyorsan aklından çok çılgınca şeyler geçiyor gibi sakın geçirme.şimdi eğri oturup doğru konuşalım.mühendislik fakülteleri türkiye deki çoğu üniversitenin eline verir artanını da paket yapıp eve gönderir.bak bu kardeşin sırf istanbul üniversitesinde sik gibi eğitim alarak mezun olacağıma sakarya da adam gibi eğitim görürüm umuduyla geldi.*ama şehir hiç öyle değil.asosyalim ben zaten ya da ineklerim ben zaten diyorsan tam senlik bi yer burası sakın kaçırma.
hayatta kalmak için öğütler:
1)yerli halkıyla ne kadar az muhattap olursan o kadar az üzülürsün.
2)çark caddesinde insanlığından çıkmış kılıktaki nesnelere 2 sn den fazla bakma gözgöze gelmeyi aklından bile geçirme.
3)minibüsçülerle münakaşa etme mümkün değil kazanamazsın.
4)nur yüzlü gördüğün esnafına sakın aldanma hatta öyle ki allah birdir deseler en yakın camiye koş hocam bunlar doğrumu söylüyor diye sağlamasını yaptır.öğrenci indirimi kelimesindeki ilüzyona sakın aldanma.
5)kendine, çıplak uyusan dönüp sana bakmıcak dostlar bul.çünkü üniversite hayatının geri kalanı onlarla birlikte geçecektir.
6)hafta sonları fırsatını buldukça istanbul a ışınlan.hatta okul çıkışlarında felan topla madde 5 teki arkadaşlarını izmit e git.
7)ne yap ne et okulunu uzatmadan siktirol git.
yıllar sonra editi:la piç sen sanki uzatmadın okulunu.bi de millete akıl verio.
