sigarayı bırakmaktan katbekat daha zor olan durumdur.
örneğin günde 20 tane yani bir paket sigara içen biri olduğunuzu düşünelim. yaptığınız herhangi bir aktiviteden sonra direk sigara yakıyorsunuz. uyandıktan sonra, evden çıkarken, yemekten sonra, kahveyle birlikte, yürürken, birileriyle konuşurken, boş boş otururken vs. yani birçok farklı an fakat ortak olan tek şey sigaranız. şimdi bu bir günde içilen sigara sayısını 2 ya da 3'e düşürmeyi planlıyorsunuz. fakat dikkat etmeniz gerek bir nokta var ki, sigarayı azaltarak sigarayı gözünüzde daha değerli kılıyorsunuz. onu bir ödül gibi görüyorsunuz. mesela öğlen vakti 1 sigara içtiniz ve kendi kendinize ''gece yemekten sonra da 1 tane yakarım o kadar'' diye düşünüyorsunuz. işte bu düşünce ile gün boyunca o içilecek son sigarayı düşünüyor ve ''bir önce zaman gelse de ödülüme kavuşsam'' diye düşünüyorsunuz. sonuç olarak sigara gözünüzde daha da büyüyor ve tamamen bırakma eyleminden psikolojik olarak daha çok uzaklaşıyorsunuz.
demem o ki; sigarayı tamamen bırakmaya, sigarayı azaltarak başlamayın. sigarayı hayatınızdan çıkaracaksanız bu bıçak gibi keskin olmalı. bu konuda insanlara öğüt vermenin anlamı yok. herkes yeterince konuşuyor zaten. basit düşünün; giysilerinizin kokmamasını, insanlarla yakından daha rahat konuşmayı, yenilen yemeklerden tat almayı, sigara sonrası ağızdaki iğrenç tattan kurtulmayı, sabahleyin öksürüklerle uyanmamayı, yine sabahları bademciklerdeki ağrıyla uyanmamayı, kız arkadaşınızı rahatça öpebilmeyi, sabah sıktığınız parfümün kokusunun akşam eve geldiğinizde de aynı kalmasını istiyorsanız sigarayı bırakmayı tavsiye ederim. anca tavsiye eder bir başkası zaten, kimse bir insanın akıl yargılarını kontrol edemez.
