aziz nesinin en hayran olunası kitaplarından biridir. tüm hikayelerinde işte yurdum insanı dediğimiz tiplemeleri görebilirsiniz. kitabın başında kendi kurduğu çocuk esirgeme kurumundaki bir yılbaşını anlatır. o hikayede aziz nesinin çocuklara karşı duyduğu sevgiyi, onlar için neler yaptığını neredeyse onlar için yaşadığını görebiliriz. birde kitabın sonunda bir kaç tane şiir var. o şiirler de hikayeleri kadar güzel. adını yanlış hatırlamıyorsam atam izindeyiz diye bir şiiri vardı kitabı 5 sene önce okumuş olmama rağmen halen aklımdadır.
