hiçte doğru bir önerme değildir kanaatimce. devamlı artıştan ziyade ben devamlı bir azalış içerisinde olduğu fikrindeyim.
insanları basın yoluyla zehirleyerek apolitize eden bir zihniyetle karşı karşıyayız son yıllarda. dizi saatlerinde dışarıya çıktığınızda nedemek istediğimi anlayacaksınızdır. her 10 kişiden 7 sinin devlet meseleleriyle alakası kesilmiş durumdadır. tek ortak zihniyet olan "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" ideolojisi önderliğinde hayatımızı sürdürmekteyiz. işe gidicez, maaşı alıcaz, bankadan kredi çekicez, azar azar ömrümüzün sonuna kadar ödeyeceğiz. tabi tek eğlencemiz olan o muhteşem başyapıtlarımız dizi lerimizi bu arada es geçmicez. haberleri izlemekmi ?? "hadi yürü git arkadaşım ya ne haberi yesinler birbirlerini bırak" diye bir ses duyar gibi oldum .
ayrıetten yukardaki önerme milliyetçilikten ziyade ulusculuk tanımına daha yatkın duruyor. memlekette kaos tavan yapmışken, şu insanları sınıflandırmayı artık bir kenara bırakmalıyız hede hodo... kime ne konuşuyorum .
özet ;
"Naziler komünistler için geldiğinde sesimi çıkarmadım; çünkü komünist değildim.
Sosyal demokratları içeri tıktıklarında sesimi çıkarmadım; çünkü sosyal demokrat değildim.
Sonra sendikacılar için geldiler, bir şey söylemedim; çünkü sendikacı değildim.
Benim için geldiklerinde, sesini çıkartacak kimse kalmamıştı".
(bkz: Martin Niemöller)