dünyalara bile değişilmeyecek kadar değerli bir andır...
sürekli asık suratlı görmeye alıştığınız, çatık kaşlı görmeye alıştığınız, hayattaki en değerli varlığınızın, her daim arkanızı kollayacak dayanağınızın gülümsemesi, yüreğinden kopan bir sesle oğlum deyip boynunuza sarılması, "öpeyim baba" diyerek o nasırlı ellerini öpmek için eğildiğiniz an, ayrılık anında, o gelmesini hiç istemeyeceğiniz, o soğuk, o matem dolu anda, tatlı bir tebessümle hatırlayacağınız tek hadisedir...
babanız size gülümsemiştir, dünyalar sizindir, koşmak, eğlenmek, doya doya o anın tadını çıkarmak istersiniz ama her güzel anın bir sonu olduğu gibi, hayat kahpe yüzünü bir kez daha gösterecektir ve en kıymetli hazinezi, o koca çınarınızı koparıp alacaktır sizden...ve evet artık babanız yoktur, onun gibi candan, onun gibi sıcak bir şekilde size gülümseyecek birileri de yoktur ...
