az evvel çinli bir bilgeden ödünç aldığım bilgelik ve alkolun bana verdiği yetkiyle karalıyorum bu dünyanın bütün piçliğini.
asil bir yalanın soysuz bir karanlıkla izdivacından, gölgesiz vakitler peydahladım.
şiirinin son satırında kendini asan bir şair hassasiyetiyle ıslıklarken bilmediğim şarkıları, mavisi çalınmış gökyüzünüze bir solucanın gözünden bakarken ve ortalığı velveleye verirken dünya bir tırtılın yaprak yerken çıkardığı gürültüye, sahilsiz şehirlerde içine martıların pislediği rüyalara vurulmuş kirpiklerin aşkına:
yeahhhh...
edit:iyiymiş lan bu iş.
