Adidas, Nike ve bunun gibi markalara dünya para bayılıp kendini bu alemin kralı sanmaktır.
hepimiz gençtik bir zamanlar. tabii ki lafım yaşıtlarıma. aslında lafım herkese. biz gençken bilinçsizdik. hiçbir şey öğretilmedi bize. şimdiki gençler bizden daha şanslılar bu konuda. nokia 3210 modelinin en popüler ve en iyi model olduğu yıllardan geliyorum ben en azından. gelmek istediğim nokta aslında marka özentiliğine gençken kendimin de kurban gittiği. gençliğin cahilliğine, hormonlarımın tavan yapması da eklenince marka özentisi olmak kaçınılmaz oluyor. ama artık büyüdüm, okuyorum, araştırıyorum ve en önemlisi gerçeği biliyorum.
en baştan uyarayım laflarım marka özentilerine. böyle olmayanlar lütfen alınma, gücenme yapmasın. ayağınızda adidas, nike olunca daha bir öz güven dolu oluyor değil mi insan? kotun levis olunca adam yerine konuluyorsun, ne yakışıklı ya da ne güzel dendiğinde sana, kendini bir şey sanıyorsun. kıyafetlerini görüyorlar senin, içini nereden görsünler? armani yeni bir model çıkardığında çıkarıp 200 milyon bayılıyorsun için acımadan. kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez ne de olsa. statü kazanıyorsun yeni armani'n ile. gökyüzü daha mavi, güneş daha sıcak, ağaçlar daha yeşil geliyor sana, aldanma! insani değerlerin için sevilmiyorsun uyan artık! popülerliğini seviyorlar senin, seni sevmiyorlar. markalı kıyafetler üstünde olmayınca gerçekten çıplaksın.
ne demiş ünlü düşünür mevlana. isterseniz ona bir kulak verelim. "ne insanlar gördüm dışında elbisesi yok, ne elbiseler gördüm içinde insan yok!"
