insana binde bir uğrayan tatmin olma şekli. stockholm sendromlarıyla korku filmine dönmüş yaşamın en sade ve sakin köşesine yerleşmiş gibi hissediyor kendini insan. bunu yaşayanlar, devrik cümleler kurarlar, kısa bir süre de olsa hedonist olup pozitif enerji yayarlar. ne enteresandır, özlem duyulan özne, kişinin bu piknik havasındaki günlük güneşlik psikolojisine hiç denk gelmez. bunu tek başına yaşamak sanki yazısız bir kural. adı her neye tekabül ediyorsa seviyorum bu duyguyu, pathetik ortamı.
