bir kaç yıl önce seni her şeyden çok seven insandım ben. yaptığın, yazdığın, söylediğin hatta sustuğun her şey benim aklımda hayatımda yer ederdi. sen gönlünce eğlenirken, sevgili arkadaşlarınla geyik muhabbeti yaparken ben yolda seni görüp acı çekmemek için o hep geçtiğimiz yerden geçmemeye özen gösterirdim. seni geleceğini tahmin ettiğim yerlerden kaçarken sen kafayı bulup aklına estiğinde beni arardın. ben de safça senin gerçekten beni düşündüğünü sanırdım. ertesi gün olduğunda da senden ses çıkmazdı. ben senin sadece kafan güzelken melankolik bir şeyler yaşamanı sağlayan eski sevgiliydim, güya ilk aşktım. ama şimdi anlıyorum ki hepsi boşunaymış. söylenen o büyük sözler yıllar içinde uçup gitmiş. üzülüyor muyum hayır ama ben sana çok emek harcamıştım. beraber büyüdük derken birbirimize görüyorum ki şimdi başkaları için büyütmüşüm ben seni.
