çay, ülkemizde karadeniz bolgesinde bol miktarda görülür. ülkenin en cok caysever insanları olarakta bilinir karadeniz insani. rize çayda marka olmuş bir ilimizdir. diğer numune insanların çayı sevmemeleri onu çok iyi tanımamalarndan kaynaklanmaktadır. efendim çay dediğin öyle harala gürele demlenmez. boş demliğin içine çay konulur. üzerine 5- 10 damla su ilave ediir ki, cayımız nemlensin tadını iyice versin suya. alttaki demliğin içi bol miktarda su ile doldurulur. tam anlamıyla kaynama olayı gerçekleştikten sonra üste koydugumuz nemli cayın içine fokurtusu durmamıs su ilave edilir. oyle blirli bir ölçüsü yoktur. koydugunuz cay miktarina göre koklayarak koymanız en akıllıcasıdır. istenilen koku elde edildiği vakit, kısık ateste demlenmeye bırakılır. aradan yaklasık 15 dakika geçince çayımız demlenmiştir. bardak ele alınır. üstteki ufakça olan demlikten dem adını verdiğimiz sıvıdan doldurulur. tabiki bardagın 3 te 2 si kadar. geri kalan kısmı kaynar su ile dolduulur. istenmesi durumunda dudak payı bırakılır. bir cay bardagına bir cay kasıgı seker katılır. karıstırıldıktan sonra agzı yakmayacak sekilde höpürdeterek ilk yudum alınır. birden yutulmaz. zevkine vararak, çayı tüm hücrelerde hissederek ve akabinde yavasca yutulmak üzere gırtlaga gönderilir. mideye ulastıgı vakit hissedilen sıcaklık ve rahatlama duygusu es geçilmemelidir.
yukarıdaki sekilde anlatıldıgı takdirde baslıkta tabir edilen insandan kalmayacagı muhtemeldir.
