bir perdenin arkasından seyrediyorum seni
bir sis perdesi var gözünün önünde
onu aşıp da göremiyorsun beni
kalbimden silemiyorum seni
denedim olmuyor, sürekli bir umut kaplıyor içimi
bir parça umut, bütün karamsarlığı atıyor
elimde kalan sonuç aynı, bir efkar perdesi
beynimden atamıyorum anıları, yaşananları, olanları, ayrılığı
karamsarlık sarıyor her yanımı
sen hala sisler içindesin, beni görmüyorsun bile bu dağınıklıkta
aklımda bir cümle beliriyor, karanlıkta,
bir pesimistin karanlığında buluyorum bendeki ışığı
ve hayat bitiyor...
