dün gibi hatırlarım en güzel günlerimin geçtiği yerdi bu mekan. her metrekaresini çok iyi bilirim diyebilirim. ben ordan gittim gideli nerdeyse arkeolojik kazıyla benim bildiklerim çıkacaksa bile,
her koyunda benim hala balık avlamak için üçlü çarpmam çıkar. hala tüm ahtapotların yuvasını bilirim. kaç numaralı villada kim oturuyor bilirim. kızıl çamını, toprağını her zaman severim. farklı kültürleri orda öğrendim ben. çocuktum ben. yahudi çocuklarla kankaydım. hiç bir s.k anlamasam da o zamanlar, oliver diye ingiliz elemanla 3 ay yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. koylarında üstsüz "karı"lara bakmadan geçebilme yetisine sahip olmuştum doygunluktan.
