bakışmalar, planlanan fakat tesadüf gibi gösterilen olaylar, yazılar.. tamam dedim o da benden hoşlanıyor. bekliyorum artık. tanışmak isteyenleri, ilgilenen herkesi geri çeviriyorum. gözüm bir şey görmüyor. yakışıklıymış, uzun boyluymuş, zenginmiş , şu, bu, hiçbir şey umurum da değil. zaman geçiyor artık gerçek bir tesadüfün olmasını bekliyorum. fakat hep engellerle karşılaşıyorum. sınav haftasında çıkış saatlerimiz farklı, göremiyorum. araya tatil giriyor göremiyorum. 2. dönem oluyor ders programları değişmiş. sanki bize inat yapmışlar. bir gün bile aynı saat yok birlikte çıktığımız. küçücük kampüste karşılaşamıyoruz. aylar geçiyor böyle. ama ben hala aynı sevgiyle bekliyorum. ya o unuttuysa, ya benim gibi sevmediyse diyorum. inancım azalıyor. olayların ortada kalmasından nefret ediyorum. o yüzden ya benimle alakalı bir şey olmasını yada başka bır kızın olması için dua ediyorum. çünkü kendimi biliyorum. o başkasıyla olursa hemen aklımdan çıkartabilirdim. yavaş yavaş da kalbimden. 5 ay geçiyor aradan. öğreniyorum bi kızla tanışmış ve beraberlermiş. kendimi bildiğim gibi olmuyor çıkartamıyorum aklımdan. hala bu kadar tesadüf olur mu diyorum. ve o başkasını severken ben hala onu seviyorum.
