dünyanın en gerekli sosyal paylaşım sitesi. benim teee macaristanlarda hayatımı kurtarmışlığı vardır o derece.
budapest büyükelçimiz halledemedi, akşamına facebook halletti işimi.* şimdi efenim brno'da stajdayım, dedim ki geldik tee gurbet ellere görmeden gitmek olmaz çevreyi bir bakalım. neyse aldım biletimi indim budapest'e. sabah kalktım bindim metroya, indim çantam yok. tabii içinde tüm param, pasaportum filan da gitti, tamamen benim salaklığım evet. neyse gittik büyükelçiliğe, adam diyor ki ben seni gönderirim türkiye'ye ordan alırsın pasaportu dönersin çek cumhuriyetine ordan eşyalarını alır gelirsin. o haldeyim yani. sonra akşam gittik yurda(kaldığımız hostel okul zamanlarının öğrenci yurduymuş) neyse yaklaşık 1,500 kapasiteli yurtta dandik bir bilgisayar var, tesadüf bu ya boş. lan dedim şurdan bizimkilere geliyorum yazıyım da kebap hazırlasınlar. 20 gün olmuş ülkeden çıkalı, kırmızı et yememişim, iskender, beyti filan diyince gözümden yaş gelmekte, o durumdayım yani. neyse açtım facebook'u girdim şifremi ve o da ne, bir arkadaşlık isteği. taş gibi bir macar hatun beni eklemiş, düşünüyorum kendi kendime olsa olsa karakoldaki afettir diyorum. neyse o anda mesaj belirdi, bir tıkladım üzerine konu "bag". sonra mı? ertesi gün pasaportumu aldım ve sonraki günde brno'ya döndüm. işte facebook bu yüzden gerekli efenim.
