ankara'da yılın ilk karı başladı az önce, bilgisayarda demet akalın'dan mantık evliliği çalıyor *, babam ayağını uzatmış, bir yandan fenerbahçenin maçını izliyor, bir yandan fiyatı neredeyse iki asgari ücrete denk gelen koltuğu alması için ısrarlarıma kızıyor, bende güzel sesimle * bir yandan şarkıya eşlik ederken, bir yandan da sözlükte sonu gelmeyen sağ - sol tartışmaları sürerken yağan karı izlemek istiyor paşa keyfim, camın önüne gidiyorum. nasıl güzel yağıyor, lapa lapa derler ya aynen öyle. şimdi tutsa oynar mıyım acaba diye düşünüyorum, ya izlemek dururken niye çıkıp üşüyeyim diyorum, yoldan geçen arabalar yoldaki karı ezip geçiyor. hala mantık evliliği çalıyor, o anda fenerbahçe gol atıyor, ve bir karartı görüyorum. sokak lambasının altında bir adam çöpleri karıştırıyor, benim akşam yemeğinde markasını beğenmediğim için içmediğim meyve suyunun kutularını ayırıyor adam.
geri dönüp müziği kapatıyorum, canım sıkılıyor.
ben keyif için kartopu oynamaya çıkmazken bu soğukta, adam benim çöpe attığım şeyleri arıyor.
ben kar lapa lapa yağıyor derken, o keşke şu kar yağmasaydı diyor.
ben kar izleme keyfimden geri kalsaydım da keşke, hava bukadar soğuk olmasaydı..
