yetmiyor bazen yazmak, konuşmak ve hatta sessizlik bile.
zaman akıp gidiyor, öyle çaresiziz ki karşısında, bir parçasını kopartıp kendine saklamak ve birine göstermek istiyorsun. işte bu hızsızlığın adı fotoğraf. Günahını bana sormasınlar, "neden" demesinler, pişman değilim.
