bir bahar gecesinden beklenebilecek herşey vardı bu gece. ne soğuktu hava ne sıcak.
rüzgar sadece okşamakta yanaklarımı saçlarımı, yağmur ise bayram havasında sanki dans ede ede, hani şu ifade ile çisil çisil yavaşça dökülmekte gök kubbeden.
lambaların aydınlattığı kimi yer loş, kimi yer karanlık, uzun, ıssız, sessiz bir sokakta, rüzgarla oynaşıp yağmurla konuşarak, ne düşüneceğimi bilemeden, içimde büyüyen garip bir neşe ile yürüyorum.
acelem yok. her adımımı hesaplayarak, hissederek, sindirerek ıslana ıslana atıyorum.
o kadar huzurluyum ki ana rahmindeki cenin kadar günahsız, duru, el deymemiş toprak gibi, keşfedilmemiş kıta gibi, kirlenmemiş insan gibi hissediyorum.
ve bir sigara...
paketinden çıkartıp dudaklarımla birleştirerek yakıyor, çektiğim ilk nefeste nikotinin azımdan ciğerlerime, ciğerlerimden kan yolu ile hücrelerime geçtiğini anlıyorum. parmaklarımdaki hafif uyuşmuşluk sayesinde.
bir bahar gecesinden beklenebilecek herşey var bu gece...
ne hissettiğimi bilmiyorum ne düşüneceğimide.
biraz neşe, biraz hüzün, biraz pişmanlık, biraz huzur.
ve evin kapısı...
girdiğim anda değişen dünyam...
