nam-ı diğer "manhattan'da sihir"; gerçek-masal, animasyon-sinema-müzikal-romantik komedi... envai türde nitelenebilecek, şeker tadında aile filmi...
tam da hayatın çekilmez ve acımasız gerçekliğinden bi nebze dahi olsun kaçmanın iyi geleceği anlarda iyi geleceği düşünülen/ ve dahi iyi gelen bir film... güldüren, eğlendiren,
bi an alıp, bu her yanını özellikle sol yanını acıtan dünyadan, masallara, herşeyin olabilirliğine götürüyor sizi...
ve ta ki tacını elinden almasından korkarak giselle'den kurtulmaya çalışan kötü kalpli cadının onu dünyaya gönderirken "seni mutlu sonların olmadığı bir yere yolluyorum" dediği ana kadar...
"ara"
evet, buyrun kaçamadığımız dünya, masallarda bile rahat vermiyor... evet bizde mutlu sonlar yok, çünkü biz mutlu değiliz/olamıyoruz... izin vermiyor programlarımız, hırslarımız, kariyer planımız, o içimizdeki doymak bilmeyen ideal benliğimiz...
...
neyse ki manhattan'dan "mutlu sonlara inanmayan" idealist avukat robert'la giselle (beklenenin aksine) kavuşuyorlar ve mutlu bi şekilde sonsuza dek yaşıyorlar da, biz de içimizdeki minicik mini minnacık kurumaya yüz tutmuş umudu ayakta tutabiliyoruz...
yaşasın masallar...
yine de çocuklara ve özellikle mutluluğa inancını kaybeden mutsuz büyük çocouklara tavsiye olunan bir film&müzikal...
