öncelikle efenim, gençlik yıllarında hangimiz solcu değildik ki hepimiz dünyayı değiştirecek, özgürlüğü doyasıya yaşayacaktık. hayallerimiz peşinde kimimiz bireysel kimimiz tabir-i caizse örgütlü olarak bir takım şeyler yaptık tartıştık vb. falan.. çok değil yıllar önce ben de bu tip bir oluşum içerisinde yer almış, zaman, para, emek harcamıştım.
dönüp bakıyorum, ne değiştirebildim, ne işe yaradı, ben bugün neredeyim, ülkem bugün nerede?
yaptığımız sadece şu imiş: gereksiz yere bağırıp çağırmak, sen liseli kardeşim ne yapabilrsin, seni küçümsediğimden değil bilhassa gerçek ve ciddi bir gruplaşma ile başarabilirsin.
onu yapacağına otur ders çalış, eğer birşeyler yapmak istiyorsan, tabuları yıkmak, kemikleri kırmak istiyorsan önce zirveye çıkmalı mesela adam gibi bi meslekte en iyisi olmalısın.
sanıyor musun ki şu ayrık ayrık küçük solcu gruplarla devrim yapabileceksin.
balık baştan kokar derler. en başta olmalısın ki şu hayatta bir şeyleri değiştirebilesin. sen gençsin hayallerin var.
hayallerinden vazgeçme onlardır seni ideal hayatına uzatacak olan.
not: üniversite bitince bunlar umurunda bile olmayacak kardeşim.
