hiç unutmam uche vardı fenerde ve bende ufak tefek cocugum ,ebru gündeş de uchenin manitası o sıralar.neyse izliyorum macları o zamanlar yayıncı kuruluş muruluş yok herşey trt de tabi.uche efendı alışkanlık haline getirmişti her düşürüldügünde ulan zenciyim işte durup dururken düşmem balansım kuvvetlidir düştügüme göre illaki faule maruz kalmışımdır diyip düşerdüşmez hatta düşmeden topu eliyle sabitleyip kısa pasla başlatırdı.bu bir degil beş degil cocugum düşün benim bile gözüme carpmaya başlamıştı bu durum.en sonunda hakem buna yine topu elle durudurup kendı faulünü kendısi verdi diye sarıyı vermez mı? vay anam filan bu bir de itirazdan yedimi ikinci sarıyı,fener kaldı 10 kişi.rakip de sarıyer sanırsam.0-0 mıydı neydi sonuc.neyse giriş ve sonuc yok bu bir durum öyküsüydü.*
