21.
-
zülfü livaneli'den dinlerken insanı düşünceden düşünceye sürükleyen güzel şiir/şarkı'dır. *
Yalnız insan merdivendir:
Hiçbiryere ulaşmayan.
Sürülür yabancı diye:
Dayandığı kapılardan...
Yalnız insan deli rüzgar,
Ne zevk alır ne haz verir.
Dokunduğu küldür uçar,
Sunduğu tozdur silinir...
Yalnız insan yok ki yüzü.
Yağmur çarpan bir camekan!
Ve gözünden sızan yaşlar,
Bir parçadır manzaradan...
Yalnız insan kayıp mektup,
Adresimi yanlış nedir.
Sevgiler der fırlatılır,
Kimbilir kim tarafından?
