şimdi yazmadan duramadım. bu hanım kızımız üç kuruşluk zekasıyla mektup döşemiş günlük tadında. demiş ki yer yoktu en öne oturduk.
hanımkızımız tabi babası gibi sanat özürlü olunca öyle oluyor. tek bildiği sanat 7. sanat dalından ve stv'den tv filmlerinden öte gitmiyor.
şimdi hanımkızım tiyatro sinema gibi değildir. en ön ses dağılımı açısından tiyatroda her zaman daha iyidir. sinemanın aksine yani. oyun sırasında sahneye yakın olmak gerekir.
aslında yani en önde yer kalmaz hiç tiyatroda. ama tabi sümeyye hanım protokol sınıfından olduğundan en önde boş yer olacak tabi. kendisi birinci sınıf insan.
bir de şöyle bir izlenim vermiş mektubunda "ya biz oturuyoduk kızlarla sonra canımız sıkıldı tiyatro yapalım dedik"...sesli güldüm.
150 polisle tiyatro kapısında belirmek herhalde 5 dakikada organize edilecek bir şey değil.
ayrıca sümeyye'nin başörtüsüne takan da yok hani. nasıl desem hassasiyeti var demek ki hemen en ufak bir şeyde başörtüsü deniyor. ben bu kadının örtüsünü umursamıyorum bile.
yaptığı hareket kişinin aynasıdır. o aynayı örtmen bir şey ifade etmiyor ve bu eleştirileri kafandaki için değil kafanın içinde ki nöronların işlevsizliği yüzünden söylüyorum.
evet tiyatrocuların hareketlerine gelince tamamen gocunmadan gelen bir hareket. yoksa inan bana baban bizi içeri atacak diye ödümüz kopuyor. kimse yapmaz sana öyle şey.
