bir nevi karşı tutumdur. hoşumuza gitmeyen şeyler vardır ya ; görüntüsünden, felsefesinden, geçmişinden, manasından işte o zaman orjinal hakeret etmek için bir şeyler sunmak isteriz işte o zaman çıkar böyle üretici(!) şeyler. hakaret sahibi rahatlamıştır ama orjinalliğin verdiği huzurla. çok üretkenizdir ya hakaret etmekte birbirimize, aşağılamayı çok severiz ya millet olarak, kendimizden olmayanı toplaşıp dörder-beşer dövmeye çalışırız ya onun sonucudur belki de. binlerce yıldır varolan bu topraklar hep aynı düşünceden insanları barındırmıştır ya , o yüzden alışamadık belki de böyle durumlara. bu topraklar bizden olmayanı hiç bağrına basmadı ya onun verdiği rahatlıktır belki de. dergahlarımızı kapattık ya kötüye, şer'e üstadlarımız öğretmiştir belki de şer'e kallavi şekilde hakaret etme yetisini. sonuç mu efendim; hakikaten idrak edemiyorum oluşan nefreti, o kadar siyah beyaz olmuşuz ki, siyaseti geçtim beğendiği futbolcuyu beğenmedi diye insanlara mal diyebiliyoruz. ben anlamıyorum bu keskin kalıpları, insana saygımızı yitirmeye başlıyoruz, elimizde taş sopa salyalarımızı akıtarak başkalarını ezmeye , küçük düşürmeye fırsat kolluyoruz. *
