seçenekler:
1) dinin sosyal, ekonomik hayata ve bilimsel gelişmelere olan olumsuz etkisi.
2) din bulunmayan bir dünyanın daha güzel olacağı gerçeği.
3) çevredeki insanların garip hayali varlıklara inanmasının mantıksız gelmesi ve bunu göstermeye çalıştıkça kıvırıp durmaları artık bu ispat çabasını hırsa döndürmüştür.
en önemlisi 1 ve 2'dir. daha güzel olabilecek hayatları dinin varlığı nedeniyle daha kötüdür ve bunun bilincindedirler.
edit: ayrıca evet, şu anda çoğu kişi inançlı bir toplumda doğup büyümekte ve bir dönem ister istemez allah'a inanmakta, onu kutsal kabul etmekte, adını küfürden ve pis ortamlardan sakınmakta. en azından kendim için geçerlidir ki herhangi bir tanrının varolmadığını anladığım halde zihnime senelerce nasıl işlemişse allah hakkında kötü bir cümle sarf etsem içimden bir rahatsızlık duyuyordum. eğer başka bir tanrıya inansaydım aynı durumda yine bu rahatsızlığı duyacaktım yani bunun allah'ın varlığıyla veya benim hissetmemle bir alakası yoktu. bu nedenle ne yaptım mümkün olduğunca pis konuştum, nasıl bir diş perisine küfretmek anlamsızsa allah veya herhangi bir tanrı ismine küfretmenin de bir anlamı olmadığını idrak etmenin yanı sıra hissedene kadar buna ihtiyacım vardı. bu tamamen yetişmenin ve batılların etkisinden kaynaklanmaktaydı ve kurtuldum. artık küfretmek yerine yazılışını ve etkilerini takdir ediyorum, bunun üzerine düşünceden yoksun şekilde yorumlar yapan ve bağlanmakta ısrar eden kişilere küfrediyorum.
ama ateistlerin devamlı tanrı hakkında konuşmaları bundan ibaret değildir, ufak bir kısmıdır belki bu ve bir sebepden çok olumlu etkidir. hiçbir uyuşturucudan kurtulmak kolay değildir.
