bahtsız bedevinin başına gelebilecek türden trajikomik olay.
üniversite yılları... tipimiz kayık, saç sakal desen birbirine karışmış üşengeçlikten, post-modern sürrealist bir ressamın tualinden fırlamış hilkat garibesi gibi şekil şemale bürünmüşüz. tipe bak at hırsızı gibi derler ya, aha o deyişteki at hırsızına bak beni gör, bana bak at hırsızını gör.
saat 24:00 ya da 01:00 civarı kafa dağıtmak için demirlibahçe'deki evden montu giydiğim gibi fırladım. cebeci'den kurtuluş, kurtuluş'tan sıhhıye köprüsü, sıhhıye köprüsü'nden kızılay'a doğru daire çizip geri döneceğim elimde sigara, kulağımda kulaklık, her 100 metrede yavaşlayıp ağlarına müşteri düşürme derdinde olan taksicilerin korna sesleri eşliğinde... gel gör ki o dairenin sonlarına yaklaştığımda evdeki hesap çarşıya uymadı. mamak'ta kimlik kontrolü yapan polisler var. biz de kimlik hak getire.
''demek kimliği evde unuttun ha, bi gel bakalım.''
serde üniformaya saygı var. polis bana domal dese domalırım, hayır desem nasılsa zorla domaltacak. neyse, bi arabanın arka koltuğuna oturttular beni. sağıma biri, soluma biri oturdu. gayrı ihtiyari ağzımdan ne oluyor? lafı çıkınca rutin bi kontrol. dediler. ekip otosu hareket etti, demirlibahçe polis karakolu'na gittik. girdik içeri, önümde kocaman defter gibi bir şey var. ayakkabılarımın bağcıklarını aldılar, gözlüklerimi aldılar, defteri imzalattılar. sonrada süt vakti biten buzağı gibi saldılar hücreye. ne soran ve ne eden.
bi ara bi tane polis bana sordu.
- seni niye aldılar?
aha dedim kurtulma umudu.
+ evime dönüyordum. kimliği yanıma almayı unutmuşum, memur bey.
- siktir git lan! tipine bak at hırsızı gibisin. kesin bi bokluk yapmışsındır, başka neden alsınlar.
+ (iç ses) mına koyiim.
- yok mu olm ev arkadaşın falan, ara da getirsin kimliğini.
çıktım, arkadaşı aradım. döndüm geri hücreye. sabaha kadar kimliğimi bekledim o hücrede. ve her dakika ha şimdi, ha birazdan diye bırakılacağım anı beklemekle geçti benim için. saniyeleri sayarken uyuyakalmışım. 07:30 civarı uyandırıldım, anca gelmiş amın feryadı kimlikle. tekrar içerideki odaya aldılar beni. alınan her şeyim geri verildi. bi ifade imzalatıldı, şüpheli görüldüğüm için alındığıma dair. belgeyi yüksek sesle okuttular, imzalamakta çekinecek bi şeyim olmadığını anlamam için.
serbest bırakıldıktan sonra ilk iş ankara'nın sokaklarında gayesizce gezinmek. okula, eve falan gidemem, kapalı mekan istemiyorum. sonrası mı? sonrası iyilik güzellik.
özet geç piç, özeti: olur böyle vakalar türk polisi yakalar değil tabi ki. olmaz olmaz demeyin, olur olur. özellikle gece vakti yumurtanın ipanayla fırçalanan tarafı gibi gezin sokaklarda. arko tıraş kolanyası erkeği hasedinden çatlasın.
