OK, I want to talk about Ireland
Specifically I want to talk about the "famine"
About the fact that there never really was one
There was no "famine"
See Irish people were only allowed to eat potatoes
All of the other food
Meat fish vegetables
Were shipped out of the country under armed guard
To England while the Irish people starved
And then on the middle of all this
They gave us money not to teach our children Irish
And so we lost our history
And this is what I think is still hurting me
See we're like a child that's been battered
Has to drive itself out of it's head because it's frightened
Still feels all the painful feelings
But they lose contact with the memory
And this leads to massive self-destruction
alcoholism, drug addiction
All desperate attempts at running
And in it's worst form
Becomes actual killing
And if there ever is gonna be healing
There has to be remembering
And then grieving
So that there then can be forgiving
There has to be knowledge and understanding
All the lonely people
where do they all come from
An American army regulation
Says you mustn't kill more than 10% of a nation
'Cos to do so causes permanent "psychological damage"
It's not permanent but they didn't know that
Anyway during the supposed "famine"
We lost a lot more than 10% of our nation
Through deaths on land or on ships of emigration
But what finally broke us was not starvation
but it's use in the controlling of our education
School go on about "Black 47"
On and on about "The terrible famine"
But what they don't say is in truth
There really never was one
So let's take a look shall we
The highest statistics of child abuse in the EEC
And we say we're a Christian country
But we've lost contact with our history
See we used to worship God as a mother
We're suffering from post traumatic stress disorder
Look at all our old men in the pubs
Look at all our young people on drugs
We used to worship God as a mother
Now look at what we're doing to each other
We've even made killers of ourselves
The most child-like trusting people in the Universe
And this is what's wrong with us
Our history books the parent figures lied to us
I see the Irish
As a race like a child
That got itself basned in the face
And if there ever is gonna be healing
There has to be remembering
And then grieving
So that there then can be forgiving
There has to be knowledge and understanding
TÜRKÇESi:
Pekala konuşalım irlanda hakkında
Konuşalım özellikle 'kıtlık'la ilgili
Aslında burada gerçek anlamda asla
Mevcut olmayan 'kıtlık' hakkında
Gör irlanda halkını; et gibi, balık gibi
Sebze gibi gıdalar öte yanda dururken
ingiliz Ordusunun zoruyla halk açlıktan ölürken
Sadece ve sadece patatesle beslenmelerine
MÜSAADE edilen
Ve sonra bütün bunların yanı sıra
Çocuklarımıza dilimizi öğretmeyelim diye
Bize para vermelerini ve işte bu yüzden
Değil mi ki böylece kaybolan tarihimizi
Budur işte düşündükçe hala inciten beni
Gör bizi bir çocuk gibi şamar üstüne
şamar yiyen
Korkutulan ve bu yüzden kendini
bilinçsizleştiren
Bütün acı duyguları hala hisseden
Fakat bir yandan hafızasını yitiren
Ve kitlesel yıkımın hazırlayıcısı
ALKOL VE UYUŞTURUCU BAĞIMLILIĞI
Kaçakçılığa karşı tüm ümitsiz girişimler
Ve olayların en kötü şekli
Gündemi oluşturan cinayetler
Eğer birazcık olsun düzelecekse bu durum
Önce hatırlamak gerek
Ve ardından üzülmek
Affetmekse ancak şu şekilde mümkün
Biraz bilgili olunmalı bir parçacık da anlayışlı
Amerikan Ordusunun bir kuralı
Öldürmeyin bir milletin %10'dan fazlasını
Çünkü kalıcıdır bunun bıraktığı 'ruhsal hasarKalıcı değil belki ama bilmiyorlar ki
Öyle ya da böyle 'kıtlık' denen olayda
Yitirdik biz halkımızın %10'dan fazlasını
Ülkedeki ölümlerle ve zorunlu göçlerle
Fakat bizi yok eden açlıktan ölümler değil
EĞiTiM SiSTEMiMiZiN KONTROL ALTINA ALINMASI
Okullarda yaşanıyor 'kara 47' denen günler
Yaşananlar andırıyor 'Korkunç 'Kıtlık'' günlerini
Fakat onların söylemekten sakındığı
Aslında asla mevcut olmadığı
Hadi şimdi bakalım istatistiklere
Avrupa birincisiyiz çocuk suistimalinde
Hıristiyan bir ülke olduğumuzu söylesek de
Yitirmişiz bağlarımızı kendi tarihimizle
Bir zamanlar inanırdık Tanrı'nın anamız olduğuna
Hepimiz yakalanmışız
TRAVMA SONRASI STRES BOZUKLUĞUNA
Bak bütün yaşlı baylarımız doluşmuşlar publara
Bak bütün genç kitlemiz esir olmuş haplara
Bir zamanlar inanırdık Tanrı'nın anamız olduğuna
Şimdi bir bak neler neler yapıyoruz birbirimize
Bizler kendi katillerimizi şimdiden ürettik bile
En çocukça güven duyan toplumuyuz bu evrenin
Buna karşın bir yanlış var tarih kitaplarımızda
ANNE BABA FiGÜRLERiMiZ yalan söylüyor bizlere
Görüyorum irlanda'nın çocuk ruhlu ırkını
Anladım ki tokatlamış bu çocuk kendi suratını
Eğer birazcık olsun düzelecekse bu durum
Önce hatırlamak gerek
Ve ardından üzülmek
Affetmekse ancak şu şekilde mümkün
Biraz bilgili olunmalı bir parçacık da anlayışlı
