girilen entry'leri okurken 'gerçekten senelerce böyle bir yerde mi yaşamışım?' dedirten ilçe. sokaklarının serserilerle dolu olduğu, bir yerlerinizi kollamanız gerektiği, huzurun, refahın olmadığı söylenir ama benim onca sene gayet rahat yaşadığım, mutlu mesut büyüdüğüm, gözünün yağını yediğim ilçem. ateş olmayan yerden duman tütmez misali, ona buna artistlik yapmaz da kendi halinde takılırsan, tütmeden gayet gül gibi yaşayıp gidersin. bu sadece gebze'de değil, her yerde böyledir. ayrıca hepimiz biliriz ki, istanbul sokaklarının daha rahatsız edici insanlarla dolu olduğu inkar edilemez bir gerçektir.
onu geçtim, 'aşırı dinci' denilmiş, 'etraf kara kara çarşaflılar kaynıyor' denilmiş, ben mi körüm acaba? hani varsa da tek tük, aşırıya kaçmayacak derecede vardır ki bu da gayet normaldir. en kapalısı varsa, en açığı da vardır ki bu da özgürlük demektir, saygı demektir. yine istanbul'dan örnek verecek olursak, istanbul kadar aşırı dinci olmamış ve olamayacak bir ilçedir. (bkz: edirnekapı)
son olarak değinmek istediğim nokta ise şu: 'apaçi üretim merkezi' söylemi. gebze, sanayi bölgesi olduğu için dışarıdan çok göç alan ve bu göçler neticesinde garip insanlara ev sahipliği yapan bir ilçedir. evet apaçiler de enteresan kişilerdir, ama zararsızlardır.
tek olumsuz yanı, sosyal aktivite eksikliği olan bu ilçeye bu kadar yüklenmemek, insanlarda ön yargılar oluşturmamak gerekir. yoksa kendimiz kendimizi geriletiriz.
edit: o değil de, dilovası gerçekten anlattığınız gibi bir yer ama. namını duyduk da, yemedi gidemedik. neyse ki, o da gebze'den ayrılıp kendi halinde bir ilçe olmuş. hayırlı olsun.
