cinsiyet ayırmadan düşünelim bakalım: bireysin, doğduğunda edindiğin bir adın var (soyadınla birlikte) yaşıyorsun, birine aşık olup evleniyorsun. adam seni alıyor ama şartı var, değişeceksin. (cıks, hiç hoş değil) bu evlilik mevzuunun kanunlarla düzenlenmiş bir sözleşme olduğunu akıldan çıkarmamak lazım. bir tür ortaklık gibi yani.
birinin ismini ortak isim gibi kabul etmek, taraflardan diğerini doğrudan "küçük ortak" haline getiriyor. olmaz kardeşim, işletme hukukuna aykırı.
asıl daha büyük mesele var ki, hiç açmayayım daha iyi...(duramayacağım)
kütüğünü taşıyorlar bir de. sen bilmem kaç yıl istanbul'un göbeğinde bir yerde kayıtlı oluyorsun, sonra yüreğin bir aşka düştü diye bilmem kaç yaşından sonra kalkıp maraş'ın bir yerlerine gidiyorsun. ne gerek var ki? asıl bunu halledin siz.
aile iki insanın gönüllü (mutual) anlaşmasıyla kurulur hale gelmeden, toplumun resmi organları mühürlü-damgalı .ezevenklikten vazgeçmeden, tartışma, kadının şımarık ve bilinçsiz feminist tutturması diye hükümsüzleştirilmeye devam eder.
o kadar önemsiz madem, erkek sözlük kullanıcıları evlendiklerinde karılarının soyadlarını alsınlar (kanunen mümkün. örneği de tansu çiller'dir.) hatta evli olanlar idari bir işlemle (dava açmak gerekmiyor) kimliklerini değiştirsinler. (samimiyet istiyorum, başka bir şey değil.)
