baştan söylemeliyim ki sağlam bi kulaklıkla dinlenmesi tavsiyedir.
hakkında yazılsa roman olacak mükemmel ötesi dt parçası. aylardır şarkıyı dinliyorum hala çok ince kısımlarda acayip deli şeyler duyuyorum. progresifin bu kadar da dibine vurulmaz ki. kısımlara ayıracak olsak ve biraz daha ekleme yapsak 5-6 şarkılık bir albüm çıkarılır o derece bişey. insan, müzik ve müzisyenin değerini anlıyor iyi bir kulakla dinleyince ve sövüyor bilmem kaç milyon satan dün ki ergen etkileyen nu-metal gruplarına.
portnoy'un zeka dolu aksak ritmlerinden, petrucci'nin bitmek bilmez akışkan sololarına ve insana kendini kaplan gibi hissettiren kaslı rifflerine değinmedim farz et. *
