okkalı küfürlerle çok iyi izah edilebilecek haldir. normlar çerçevesinde;
her şey ama her şey kontrol edilmeyi, üzerine titrenmeyi bekler. okul, dersler, sevgili, anne, baba, kardeş, iş daha onlarcası, yüzlercesi..
bir anlık kontrolsüzlükle bütün hayat boka sarar. artık murphy kanunu mu, daha yetkili merci olan tanrı kanunları mı billinmez ama sürekli, debelen, tırmala. bu anlarda da en iyi teselli, "ya kolum bacağım olmasaydı" şeklinde aciz bir kıyastır. halbuki kol, bacak, göz burun onlar da ilgiyi sonuna kadar bekleyen uzuvlar. direkt bozuluverirler yoksa.
demem o ki; kolay ölünmüyor.
